Książę pomorski z dynastii Gryfitów żył w latach 1382-1459. Urodził się w zamku darłowskim i był on nie tylko królem Szwecji (1396-1439), ale także królem Norwegii (1389–1442) oraz królem Danii (1396–1439).

Najciekawszą rzeczą, która na pewno zainteresuje każdą osobę wgłębiającą się w życiorys to syn księcia słupskiego Warcisława VII jest to, że po utracie tronu został piratem. Jak  wspomniane powyżej był władcą trzech państw, które – niestety po krótkim okresie panowania Eryka – zbuntowały się i nastawiły przeciwko niemu. O jego osobie krążyły różne głosy: niektórzy bardzo go chwalili, inni natomiast życzyli mu długiej i bolesnej śmierci.

Ostatni ojciec Bałtyku

Eryk Pomorski to ciekawa postać. Jest on nazywany ,,ostatnim ojcem Bałtyku’’ – niezwykle specyficznym, interesującym, jak i kontrowersyjnym władcą. Przewodził wielu konfliktom. Stawiał, niezależnie od sytuacji, na rozwiązania zbrojne, co nie wszystkim możnym się podobało. Jednym z głośniejszych jego sporów była chęć odzyskania należącego mu się lenna. Mimo licznych wyroków odmawiających, nie poddawał się, a hrabiowie holsztyńscy nie ulegali. Dlatego też Eryk Pomorski postanowił wszystko rozegrać siłą. Niestety, po 11 latach walki, został pokonany i musiał wycofać się z ziem, ponosząc przy tym ogromne straty finansowe, gospodarcze i militarne.

Władca uświadomił sobie, że źle postępował i – w obawie przed utratą tronu – postanowił się zmienić.  Odbył nawet dwuletnią pielgrzymkę do Ziemi Świętej, ale wyprawa nie zmieniła króla i po powrocie dalej toczył walki o Szlezwik. Potyczki te skończyły się ogromną porażką. W ten oto sposób plany na przyszłość i jego marzenia rozpadły się w ułamku sekundy.

Król – pirat

Ze względu za poniesioną porażkę Eryk Pomorski zabrał wszystkich wiernych ludzi, swój majątek i wyruszył na Gotlandię (największą wyspę na Bałtyku), gdzie osiadł na stałe i został piratem. Będąc rozbójnikiem napadał na statki Hanzy, które jego zdaniem były główną przyczyną jego niepowodzeń. Nie odpuścił również statkom jego dawnych poddanych, które łupił bez żadnej litości. Bardzo szybko otrzymał tytuł ,,ostatniego wikinga Bałtyku’’. Cały czas krążą legendy o zakopanych przez niego skarbach.

-> Jakie skarby czekają na dnie Bałtyku przeczytasz tu: Skarby na dnie mórz <-

Kariera piracka Eryka Pomorskiego nie trwała jednak długo. Nowe władze Szwecji miały dość jego wybryków. Zorganizowały wojskową ekspedycję przeciwko byłemu królowi. Został on wówczas zmuszony do opuszczenia terenów Szwecji i ostatecznie osiadł w swojej rodzinnej miejscowości, czyli w Darłowie.  Szwedzi usytuowali go w miejscu najbardziej znienawidzonych osób. Ludzie odbierają jego postać dwojako. Norwegowie zachowują milczenie, natomiast Duńczycy postawili pomnik w uznaniu jego wielkiego wkładu w rozwój ich kraju.

Angelika Sikora

Artykuł powstał przy współpracy z II Liceum Ogólnokształcącym w Nowogardzie.